A electricidade é unha forma de enerxía, unha forza que se manifesta nunha gran variedade de fenómenos como os raios, a electricidade estática, a indución electromagnética ou o fluxo de corrente eléctrica.
Facemos un experimento?
Para entendelo mellor, podemos facer un experimento cun globo.
- Inflámolo e refregámolo sobre a nosa roupa, favorecendo que se transfiran electróns dun lado a outro; estamos a cargar o globo.
- Se logo o achegamos a uns anacos de xornal recortado, sen tocalos, veremos como estes son atraídos e quedan pegados ao globo. Viaxan cara a el.
Na natureza, estamos rodeados de elementos que continuamente se están a cargar, porque os electróns teñen a propiedade de viaxar duns átomos a outros.
O descubrimento da electricidade
A palabra electricidade provén do latín electricus, que á súa vez deriva do grego élektron, que significa ámbar. Nas culturas antigas do Mediterráneo xa se sabía que, ao fregar certos obxectos, como unha barra de ámbar, con la ou pel, se obtiñan pequenas cargas (efecto triboeléctrico) que atraían pequenos obxectos, e fregando moito tempo podía causar a aparición dunha faísca.
Cara ao ano 600 a. C., o filósofo grego Tales de Mileto fixo unha serie de observacións sobre electricidade estática. Concluíu que a fricción dotaba de magnetismo ao ámbar, ao contrario que minerais como a magnetita, que non precisaban ser refregados.
O fenómeno seguiu estudándose durante séculos e, no ano 1600, o científico inglés William Gilbert publicou “De Magnete”, onde describiu os seus descubrimentos sobre o magnetismo e a electricidade estática producida polo ámbar, referíndose ao fenómeno co adxectivo electricus e o nome electricitas, que darían paso aos termos modernos eléctrico e electricidade.
No século XVIII, o científico francés Charles François de Cisternay du Fay identificou a existencia de dous tipos de cargas eléctricas (positiva e negativa). As cargas positivas manifestábanse ao refregar o vidro, e as negativas ao refregar substancias resinosas como o ámbar.
Sabías que…
Outros dos grandes impulsores do coñecemento sobre a electricidade foron Coulomb, Galvani, Volta, Ampère, Faradio, Ohm, Maxwell e Edison, entre outros.
Aplicacións da electricidade
A electricidade é tan versátil que ten moitas aplicacións, como a iluminación, o transporte, a climatización, a computación, a industria, os electrodomésticos, e cada vez dánselle máis usos.
A súa primeira aplicación práctica xeneralizada foi o telégrafo eléctrico de Samuel Morse (1833). A finais do século XIX, estendeuse a iluminación eléctrica das rúas e das vivendas. Pouco a pouco, estendeuse a moitos máis ámbitos da sociedade e da economía produtiva, converténdose nunha das principais forzas motoras da Segunda e a Terceira Revolución Industrial.
A electrificación implicou un verdadeiro cambio de paradigma na nosa forma de vivir e, de feito, hoxe en día a enerxía eléctrica é cada vez máis indispensable para o desenvolvemento da sociedade das tecnoloxías da información, as telecomunicacións, Internet ou a intelixencia artificial.
Ademais, actualmente tamén ten un papel clave para a transición enerxética, sendo as redes eléctricas un piar indispensable para lograr os obxectivos de descarbonización.
